Wat een afsluiter

Dit is ie dan, het aller laatste verslagje over mijn avontuur Down Under, gepubliceerd in Merselo, Nederland. Ik zal maar beginnen met mijn laatste maand in Australie samen te vatten;

WAT EEN FEEST. Vanaf half Juli tot eind Augustus bestond mijn leven uit feesten, feesten, feesten. De highlights waren het huisfeest van Sam (dit was zo gaaf, leek wel een film) en het weekend Byron Bay. Het laatste weekend voordat ik naar huis moest gingen we met z’n allen nog een weekend naar Byron Bay. 2 vrienden ging duiken met haaien, maar aangezien ik (wij) niet konden duiken gingen wij kajakken met dolfijnen en walvissen. Althans, dat was de bedoeling. Wij hadden net pech want we hebben in totaal 1 dolfijn en een schildpad gezien. Maar ‘je kan moeder natuur niet dwingen’. Het kajakken zelf was ook super leuk. Verder hebben we nog wat op het strand gelegen, knalrood verbrand, van PRACHTIG Byron Bay genoten en afgesloten met een goeie pizza bij ocean view.

En toen begon plots mijn laatste week op stage al, wat een raar gevoel, de hele week stond in het teken van vertrek, helaas. Want ik heb echt een super super tijd gehad op stage en ga het zeker missen! Ik heb echt ALLES uit deze laatste week gehaald; elke dag uit eten en vast afscheid nemen van vrienden, nog een avond rotsklimmen, twee weken met een ‘ex’-crimineel in huis gewoond (ja ja avontuur tot de laatste minuut) en natuurlijk mijn afscheid feestjes.

Vrijdag stond op het werk in het teken van MIJ. De hele dag aten we lekkere hapjes die iedereen had gebakken en om 4 uur begonnen we aan de champagne. Toen kreeg ik van mijn bazen een afscheidscadeautje en mijn mond viel letterlijk open voor een paar seconden; UGGS. De enige echte Australische Uggs had ik cadeau gekregen van mijn collegas. Ze konden geen beter cadeau uitkiezen! Na afscheid genomen te hebben van mijn bazen ging ik samen met de rest van de collegas bowlen en laser schieten. Een super gezellig avond die werd vervolgd door een afscheidsfeestje met mijn vrienden. Het was allemaal zo leuk maar wel heel erg stom om afscheid van iedereen te nemen, vooral van degene die ik waarschijnlijk nooit meer zal zien. Maar goed, zo min mogelijk daaraan denken en zoveel mogelijk genieten van alles wat ik hier heb meegemaakt!

Toen was het zondag dan toch echt tijd voor vertrek, ik had mezelf beloofd dat ik mocht treuren tot dat ik op Nederlandse bodem stond en vanaf dan alleen maar denken aan hoe leuk het is om ook weer terug te zijn. Dit was HEEL makkelijk toen ik papa, mama, Tim en alle vriendinnen met een spandoek op Schiphol zag staan!! Super leuke verassing en ook thuis was het huis voor me versierd! Ik had energie voor 100 omdat ik 8 uur had geslapen in het vliegtuig, dus die maandag ben ik gelijk naar het dorp gegaan, lunchen (filet american), terrasje pakken en friet en frikadel speciaal gegeten in de avond (!). Dinsdags ochtend meteen naar de bakker gegaan om een heerlijke Limburgse vlaai te kopen en middags ben ik al met mam naar Breda geweest om mijn nieuwe kamer daar in te richten. Heb het dus gelijk lekker druk. Op het moment zit ik thuis en moet ik eigenlijk huiswerk maken, omdat ik morgen weer naar school moet, en verder staat er nog veel veel meer op de planning deze week. Het is toch wel goed om weer thuis te zijn. Veel mensen zeggen, ‘ het zal wel raar zijn hè’, nou.. het raarste is dat het eigenlijk helemaal niet zo raar is.

Ik zal er maar een einde aan breien zodat ik weer verder kan met mijn huiswerk, zin in. Al met al heb ik een mega fantastisch gave tijd in Australië gehad; ben iedereen en alles zo dankbaar dat ik dit heb kunnen doen. Heb heel erg veel geleerd en beleefd, meer dan wat ik ooit zou durven dromen. Ik zal Oz heel erg missen en een 2e reisje staat daarom hoog op mijn lijstje, maar daar zal ik nog f mee moeten wachten. En als iemand ooit de kans krijgt om erheen te gaan, IK ZEG DOEN, je zult je ogen uitkijken en merken dat het land echt ‘cool’ is, en relaxte mensen en lekker layed-back. Veel van wat ik daar geleerd heb zal ik ook proberen zoveel mogelijk thuis toe te passen. Er is een ding dat me altijd bij zal blijven, heb ik van een vriend gehoord: Deal with in whenever it comes.

Ik wil iedereen graag heel erg bedanken voor het lezen van mijn (soms te lange) verhaaltjes hier. Het is echt leuk om te merken dat ik nog niet helemaal vergeten ben thuis! En natuurlijk leuk om alle belevenissen met jullie te delen. Het foto boek is al bijna af en deze laat ik met alle plezier aan iedereen zien die geïnteresseerd is!

See ya mates.